Autor: Mateusz Wichary
Istnieją 4 podstawowe działy w księgozbiorze teologii.
1.Teologia biblijna (egzegetyczna).
Obszarem badawczym jest tu Biblia jako taka; jej tekst.
Odpowiada na pytania: co mówi dany werset/fragment/księga/grupa ksiąg?
Jej celem jest więc poznanie nauczania Biblii; właściwa interpretacja (czyli zrozumienie) jej tekstu.
Podstawowe działy teologii biblijnej to:
– egzegeza (czyli: działanie mające na celu wyciągnięcie znaczenia z danego fragmentu) określonych części Pisma,
– hermeneutyka gatunków literackich obecnych w Piśmie Świętym (czyli: nauka zajmująca się zasadami rzadzącymi interpretacją okreslonych gatunków literackich),
– filologia biblijna (studia nad językami biblijnymi: głównie hebrajskim i greką),
– krytyka tekstu (studia nad oceną dostępnych współcześnie kopii Starego i Nowego Testamentu), oraz wszelkie studia pomocnicze, jak np. poznawanie kultury społeczeństw biblijnych, geografii, historia ludów Bliskiego Wschodu itp.
2.Teologia historyczna.
Obszarem badawczym jest Kościół w jego istnieniu w dziejach, a celem poznanie zrozumienia Biblii w historii.
Odpowiada na pytania: jak ten tekst rozumiał (…..)? Jak to słowo/pojęcie rozumiano w przeszłości?
Podstawowe działy to:
– historia rozwoju doktryny (czyli: historia pogladów obecnych w kościele na myślenie o Bogu i inne tematy),
– studium symboli (czyli wyznań wiary; nazywane symboliką);
– studia nad poglądami najistotniejszych teologów (np. Tertulian, św. Augustyn, św. Tomasz, Kalwin),
– historia poszczególnych ruchów i wyznań,
– religioznastwo (studia nad współoddziaływaniem kultury na kościół i poszczególnmych religii i poglądów na siebie nawzajem).
3.Teologia systematyczna (dogmatyka).
Obszarem badawczym jest chrześcijańska doktryna (ogół wierzeń) i dogmaty (podstawowe artykuły wiary) – czyli synteza teologii biblijnej i historycznej.
Celem jej jest poznanie nauczania Biblii na poszczególne tematy; usystematyzowanie wiedzy zdobytej przez działy I i II w określonych obszarach.
Podstawowe pytanie, na które odpowiada, brzmi: co Biblia mówi o …..?
Podstawowe działy łączą się z podstawowymi tematami, np.:
– teologia właściwa (nauczanie Biblii o osobie Boga);
– objawienie (nauczanie o sposobach objawiania się Boga i poznania Go przez człowieka)
– antropologia (człowiek);
– kosmologia (świat);
– hamartiologia (grzech);
– Chrystologia (Jezus Chrystus);
– soteriologia (zbawienie);
– eklezjologia (kościół);
– sakramentologia (środki łaski – ustanowienia/sakramenty);
– pneumatologia (Duch Święty);
– eschatologia (przyszłość i wieczność).
Dodatkowo do teologii systematycznej zalicza się również:
– etykę – czyli systematyczne ujęcie wartości i zasad postępowania zawartych w Biblii, oraz
– apologetykę – czyli obronę wiary w relacji do światopoglądów i religii niechrześcijańskich (czy innych nurtów chrześcijaństwa).
4.Teologia praktyczna.
Obszarem badawczym jest praktyka kościoła, która wynika z wcześniejszych działów.
Odpowiada na pytania: co w związku z tym mamy czynić? Jak działać? Jak uwielbiać? Itp.
Celem więc jest właściwe zastosowanie poprzenich działów w praktyce osobistej i całego kościoła; wdrożenie prawdy w czyn.
Działy to np.:
– homiletyka (nauka o głoszeniu kazań);
– liturgika (nauka o właściwym sprawowaniu nabożeństw i społecznych rytów i świąt religijnych);
– katechetyka (pedagogika chrześcijańska);
– ustrój kościoła (struktura władzy i autorytetu w kościele);
– misjologia (nauka o rozwoju kościoła i zakładaniu nowych kościołów).
Idealnie rzecz ujmując, kierunek powinien zawsze prowadzić od działu 1 do 4. Wtedy nasza praktyka wynika z Biblii, poznajemy poglądy kościoła w przeszłości, systematyzujemy nasze zrozumienie Pisma w świetle poglądów obecnych w historii kościoła, w których rozpoznajemy zarówno prowadzenie Ducha Bożego, jak i błędy. Następnie rzetelnie ujmujemy je w zasady doktrynalne i zasady postępowania, które powodują naszym działaniem.
Niestety, historia kościoła uczy nas, iż bywało tak żadko. Bardzo często tradycje, nabyte nawyki, zastępowały poznanie Pisma. Dziś znów w kościołach protestanckich często lekkomyślnie lekcewważy się lekcje z historii, których kościołowi udzielił Duch Święty – omijając teologię historyczną. Tak czy inaczej, każdy gorliwy chrześcijanin powinien rozwijać swe poznanie w każdej z tych dziedzin, by mógł zgodnie z sumieniem wyznać, że rzeczywiście, zrobił co mógł, by jego życie podobało się Bogu.