Życie po śmierci – szkic biblijny

Autor: Natan Chesed

1. Natura człowieka – trzy poglądy

a) Dychotomia (dwudzielność). Najbardziej rozpowszechniony, prawowierny pogląd głosi, że człowiek składa się z dwóch elementów: z ciała i duszy (ducha) – Mat. 10:28; 1 Kor. 7:34. Dusza (duch) odnosi się do niematerialnej części człowieka, która nadal żyje po śmierci (Łuk. 12:20; 23:46). Słowa dusza i duch używane są zamiennie.

b) Trychotomia (trójdzielność). Błędny pogląd, którego broni tylko niewielu uczonych zakłada, że człowiek składa się z trzech elementów: z ciała, duszy i ducha. Zwolennicy tej idei opierają się np. na 1 Tes. 5:23. Jednakże apostoł Paweł nie twierdzi tutaj, że dusza i duch są odrębnymi cząstkami, lecz wyraził pragnienie, aby chrześcijanie byli całkowicie poświęceni Bogu, by każdy aspekt ich życia był oddany służbie Bożej. W Mar. 12:30 czytamy o miłowaniu Boga z całego serca, duszy, myśli i siły, lecz nie chodzi o to, że człowiek składa się z czterech różnych elementów. Mamy miłować Boga całymi sobą. W innych miejscach Paweł zdecydowanie opowiada się za dwudzielną charakterystyką człowieka (Rzym. 8:10; 1 Kor. 5:5; Kol. 2:5). Poza tym Biblia używa słów dusza i duch zamiennie (Łuk. 1:46, 47).

c) Monizm (jedyność). Jeszcze rzadziej występujący, nieprawowierny pogląd przekazuje myśl, że człowiek nie może istnieć poza swym ciałem, bo cały jest duszą, dlatego dusza po śmierci ciała nie istnieje. Według jego zwolenników będziemy ponownie żyli dopiero po zmartwychwstaniu. Między śmiercią a zmartwychwstaniem człowiek nie ma żadnej świadomości ani życia. Słowo Boże nie popiera takiego poglądu (np. Hebr. 12:22, 23 – duchy ludzi sprawiedliwych; Obj. 6:9, 10 – dusze zabitych).

2. Czy dusza naprawdę jest nieśmiertelna?

a) Absolutnie nieśmiertelny jest tylko Bóg (1 Tym. 6:15, 16).
b) Pełną nieśmiertelność otrzymamy dopiero przy zmartwychwstaniu (1 Kor. 15:51-53).
c) Dusza jest niematerialną cząstką człowieka, która nie ulega rozkładowi po śmierci ciała. Nie jest jednak nieśmiertelna sama z siebie, lecz to Bóg podtrzymuje ją przy życiu (Ps. 36:10; Hebr. 1:3). Gdyby tylko zechciał, mógłby zniszczyć duszę. Być może lepiej byłoby używać określenia dusza nie umierająca.
d) W przeciwieństwie do filozofii greckiej i do religii Wschodu ideałem chrześcijaństwa jest zbawienie całego człowieka, jego ciała i duszy (Rzym. 8:11, 22, 23; 1 Piotra 1:9).

3. Stan pośredni (między śmiercią a powszechnym zmartwychwstaniem), czyli co się dzieje z człowiekiem bezpośrednio po śmierci?

a) Dusze ludzi wiernych Chrystusowi natychmiast idą do Boga (2 Kor. 5:1, 8; Filip. 1:23).
b) Dusze ludzi niewierzących i niewiernych od razu idą do piekła i cierpią męki (Łuk. 16:24-26).
c) Biblia nie zawiera słowa „czyściec” ani nie naucza o takim miejscu. Teologia katolicka opiera tę naukę na apokryficznej księdze 2 Machabejskiej 12:42-45, na Mat. 5:26; 12:32 i 1 Kor. 3:15, lecz dowody te są niewystarczające.

4. Ostateczny stan człowieka.

Przy powtórnym przyjściu Chrystusa nastąpi powszechne zmartwychwstanie (Jana 5:28, 29; 1 Kor. 15:22; 1 Tes. 4:13-18). Ci, którzy dożyją powtórnego przyjścia, nie umrą, lecz zostaną przemienieni. Dusze zmarłych wiernych połączą się z nowymi, chwalebnymi ciałami podobnymi do ciała zmartwychwstałego Chrystusa (1 Kor. 15:51-54; Filip. 3:20, 21). Odbędzie się Sąd Ostateczny, po którym pobożni zostaną zabrani do nieba, by na zawsze być z Panem, a bezbożni pójdą na wieczne męki (Mat. 25:34, 41, 46; Obj. 14:9-11; 20:10-15).

5. Do czego powinna nas pobudzać prawda o stanie umarłych

Rzym. 2:4-11 – wiara, nawrócenie i dobre uczynki;
Łuk. 12:4, 5 – bojaźń Boża;
Obj. 2:10c – wierność;
1 Kor. 15:54-57, 58 – wdzięczność i gorliwość;
1 Tes. 4:13, 14, 18 – nadzieja i pocieszanie strapionych.

Copyright © Natan Chesed, 2004.