Różne światło na Imię Boże w Rzymian 10:13

Autor: Szymon Matusiak

W Liście do Rzymian 10:13 czytamy: „Każdy bowiem, kto wzywa imienia Pańskiego, zbawiony będzie” (BW). Kto jest tym Panem, którego mamy wezwać, by osiągnąć zbawienie? Literatura Towarzystwa Strażnica na przestrzeni lat dostarczała na ten temat rozbieżnych informacji.

1. Książka Boski Plan Wieków, wydanie polskie z 1925 roku, s. 110 przytacza List do Rzymian 10:13 w kontekście imienia Jezusa:

„Nie, jedyną podstawą, o jakiej Pismo św. uczy jest wiara w Chrystusa, jako naszego Odkupiciela i Pana. „Albowiem łaską jesteście zbawieni przez wiarę.” (Efez. 2:8.) Usprawiedliwienie przez wiarę jest podstawą zasady całego systemu Chrześciaństwa. Na pytanie, co mam czynić, aby być zbawionym? Apostoł odpowiada. „Wierz w Pana naszego Jezusa Chrystusa, albowiem nie jest pod niebem inne Imię dane ludziom, w którem mielibyśmy być zbawieni.” (Dzieje Ap. 4:12) i wszelki którybykolwiek wzywał Imienia Pańskiego, zbawion będzie.” – List do Rzym. 10:13 (błędy językowe za oryginałem).

2. W Strażnicy nr 18 z 1973 roku, tom XCIV przedstawiono odmienne zrozumienie:

„Zatem całe te rozważania sprowadzając się do wniosku, że wszelkie nasze starania mają się koncentrować przede wszystkim wokół Jehowy, któremu też powinniśmy się oddać. Musimy to jednak czynić z uwzględnieniem Jego Głównego Pośrednika, Jezusa Chrystusa. – Rzym. 10:6, 7; Hebr. 2:9, 10; 5:8, 9, NW.

Wynika stąd ponownie, że dla uzyskania zbawienia trzeba ‘wzywać imienia Jehowy’ (Rzym. 10:13, NW; Joela 3:5 /2:32, Gd; NW/ . I tutaj właśnie mogą odegrać swoją rolę usta pobudzane przez serce. Ustami bowiem wzywać musimy imienia Jehowy” ( s. 16, akapity 30 i 31).

3. W Strażnicy nr 2 z 1979 roku, tom C, na s. 23 znajdujemy wyjaśnienie odmienne od poprzedniego:

„Istnieją w Pismach Hebrajskich wersety dotyczące Jehowy, które w ››Nowym Testamencie‹‹ przytoczono w kontekście odnoszącym się do Syna (Izaj. 40:3 – Mat. 3:3 – Jana 1:23; Joela 3:5 /2:32, Gd/ – Rzym. 10:13; Ps. 45:7, 8 – Hebr. 1:8, 9).” [Artykuł „Imię Boże kamieniem obrazy dla teologów”, akapit 3].

4. W wielu publikacjach Towarzystwa Strażnica, np. książce Wiedza, która prowadzi do życia wiecznego naucza się jednak, że w omawianym tekście chodzi o Imię Jehowy:

„Kto chce sobie zaskarbić łaskę Bożą, musi się nauczyć wzywać z wiarą Jego imienia. Biblia obiecuje: „Każdy, kto wzywa imienia Jehowy, będzie wybawiony” (Rzymian 10:13). Imię Jehowy rzeczywiście ma głębokie znaczenie. Dzięki wzywaniu Jehowy jako swego Boga i Wybawcy możesz zaznać bezkresnego szczęścia” (Wiedza, s. 27, akapit 13).

A jaka jest prawda?
Zwróćmy uwagę na kontekst: „Bo jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w sercu swoim, że Bóg wzbudził go z martwych, zbawiony będziesz” (Rzym. 10:9, BW).
Warto też rozważyć, kogo wezwał ku zbawieniu sam autor tych słów, apostoł Paweł?

„Niejaki Ananiasz, mąż żyjący bogobojnie według zakonu i cieszący się dobrym świadectwem u wszystkich mieszkających tam Żydów. Przyszedł do mnie i stanąwszy przy mnie, rzekł: Bracie Saulu, przejrzyj! A ja w tej chwili przejrzałem i spojrzałem na niego. A on rzekł: Bóg ojców naszych przeznaczył cię, abyś poznał wolę jego oraz abyś oglądał Sprawiedliwego i usłyszał głos z ust jego. Ponieważ będziesz mu świadkiem tego, coś widział i słyszał, wobec wszystkich ludzi. A czemu teraz, zwlekasz? Wstań, daj się ochrzcić i obmyj grzechy swoje, wezwawszy imienia jego.

A gdy powróciłem do Jerozolimy i modliłem się w świątyni, zdarzyło się, że popadłem w zachwycenie, i ujrzałem go, jak do mnie mówił: Pośpiesz się i wyjdź prędko z Jerozolimy, ponieważ nie przyjmą twego świadectwa o mnie.

A ja rzekłem: Panie, oni sami wiedzą, że to ja więziłem i biłem po synagogach tych, którzy w ciebie wierzyli; a gdy lała się krew Szczepana, świadka twojego, ja sam przy tym byłem i pochwalałem, i strzegłem szat tych, którzy go zabijali.
I rzekł do mnie: Idź, bo Ja cię wyślę daleko do pogan” (Dzieje 22:12-21).

Celowo przytaczamy szerszy kontekst, by było jasne, że chodzi o wezwanie imienia Jezusa. Co ciekawe, fakt, że taki jest sens tego fragmentu potwierdzono w Strażnicy z 1 marca 1989 roku:

„A Ananiasz nalegał na Saula z Tarsu: ››Wstań, daj się ochrzcić i zmyj swoje grzechy, wzywając jego [Jezusa] imienia‹‹ (Dzieje Apostolskie 22:12-16). Tak więc chrześcijańskie zanurzenie w wodzie nie oczyszcza z grzechów. Nie chrzest umożliwia uzyskanie przebaczenia, ale przelana krew Jezusa i ‘wzywanie jego imienia’ (Hebrajczyków 9:22; 1 Jana 1:7)” (s. 12, akapit 15).

Być może niechcący autor cytowanego artykułu przyznał, że przebaczenie możemy uzyskać wzywając Imię Jezusa. Oczywiście nie chodzi o samo imię, gdyż w 1 Jana 5:13 napisano: „To napisałem wam, którzy wierzycie w imię Syna Bożego, abyście wiedzieli, że macie żywot wieczny” (BW). Nie może tu chodzić tylko o wiarę w samo imię Jezus, lecz o przyjęcie z wiarą całej prawdy Słowa Bożego na temat Chrystusa i uznanie Go za swego Zbawiciela, Nauczyciela i Pana. Tylko takie, podyktowane wiarą w prawdę ewangelii wezwanie Syna Bożego jest przyjmowane przez Boga.