Łukasza 1:1-4 (część I). O Teofilu, celu i metodzie Ewangelii Łukasza

Autor:

• Łukasz (wiemy z tradycji, ale i sposobu narracji Dziejów, patrz poniżej). 

• I Łk i Dz ten sam autor; Łk 1:1-4/ Dz 1:1; ten sam język i styl + podobne tematy.

• Dz 16:10 – Łukasz jest; 16:19 – już go nie ma; 20:5 – znów jest, do końca. Stąd: był razem z Pawłem na I podróży misyjnej i od III (mniej więcej) cały czas, również w więzieniu.

• Kol 4:14 – lekarz; bliski bardzo Pawłowi.

• 2Tm 4:11 – pozostał z nim do końca; wierny przyjaciel bez względu na koszt.

• bardzo dobry obserwator: Dz 27: najlepszy starożytny opis żeglugi.

• zmysł historyczny (umiejscowienia wydarzeń w szerszym kontekście): 1:5, 2:1-2; 3:1-2; 9:7 (tetrarcha/ Jan, Mt i Mk mówiła nieprecyzyjnie król).

1:1:

• motywacja: sporządzić opis wydarzeń. Stąd: zależy mu na prawdzie. A prawdziwie = zgodnie z tym, jak było; jak się działo. Chce, abyśmy prawdziwie wiedzieli.

• chrześcijańska wiara to nie koncepcja, ale wiara w szczególne dzieła Boże. A natchnienie jest nam potrzebne po to, byśmy mogli o tym wiedzieć tak, jak to było naprawdę.

• Tak było od początku.

• Wielu – najwyraźniej były różne próby interpretacji. Nie chodzi o Mk czy Mt.

1:2:

• nie był naocznym świadkiem, ale znał naocznych świadków, i to takich, którzy są również odrodzeni; którzy służą Słowu [Ewangelii; o Królestwie].

• Maria – najwyraźniej ją znał i bardzo dużo od niej właśnie czerpał. (2:19)

1:3:

• jego metoda:

• od początku – lit. z góry – J 3:31; 19:11. Łukasz ma przekonanie o swej wyjątkowej pozycji przed Bogiem.

• Przebadałem: czyli: choć ma coś „z góry” to jednak bada; poznaje. Ważne: to się nie wyklucza.Por, mówienie kazań, głoszenie Ewangelii.

• Kolejno: systematycznie; etapami (niekoniecznie 100% po kolei).

• Teofil – lit. kochany przez Boga lub kochający Boga. Dostojny – jego ekscelencja – tytuł; jakiś urzędnik, niewątpliwie Grek. Charakter osobisty Ewangelii; konkretny odbiorca.

   

1:4:

• cel: upewnić się o prawdziwości nauki, jaką odebrał.

• stąd: Pismo jest tym źródłem, na podstawie którego upewniamy się co do głoszonego Słowa.

• Cel Boży dla nas i Teofila ten sam. Mamy czytać, aby rozwiać nasze wątpliwości i wiedzieć, jak było naprawdę.

Data: Dz 28:30: najwyraźniej w tym momencie zakończył, bo w tym momencie pisał. Czyli, około r. 60.

Podstawowe nauki obecne w całości Ewangelii Łukasza:

1. Zbawienie przyszło dla wszystkich ludzi: mężczyzn i kobiet; bogatych i biednych; Żydów i pogan.

2. Przyjęcie zbawienia oznacza prawdziwy koszt. Uczniostwo to wyrzeczenie i oddanie Jezusowi. To nie jest tania łaska.

3. Duch Święty stoi za wszystkimi wydarzeniami; On prowadzi i opiekuje się tak Chrystusem jak wierzącymi.

4. Chrystus jest Doskonałym Człowiekiem. Ten, który króluje teraz w niebie był naprawdę jednym z nas; a w tym wszystkim doskonałym.

• opis dzieciństwa (najdłuższy) – był prawdziwym dzieckiem; nie spadł z nieba jako dorosły mężczyzna

• miał zwykłą niezwykłą rodzinę – Maria i Elżbieta – pokrewieństwo z Janem Chrzcicielem

• więzi międzyludzkie widoczne: akcent na kobiety, jako równie istotne co mężczyźni

1. Osobisty charakter zbawienia

• do Teofila; kogoś, nie masy

• raczej osobiste rozmowy Jezusa niż nauczanie tłumów

• uczniostwo jako wyzwanie dla konkretnych osób; nie da rady iść w tłumie.

Propozycja: czytanie całości wspólne (ok. 1h).