Ogólnie: poznamy obie historie; następnie porównamy – bo warto. (raczej zajmie 2 spotkania)
Główne postacie:
– sędziwy, sprawiedliwy kapłan Zachariasz
– młoda, pobożna narzeczona Józefa, Maria
I.Jan Chrzciciel: 1:5-25
Czego dowiadujemy się o Zachariaszu? 5-7
w. 5:
– za dni Heroda, króla Judzkiego: 37 pne – 4 r.
– kapłan: potomek Lewiego (każdy był kapłanem).
– ze zmiany kapłańskiej Abiasza: 24 zmiany kapłańskie, każda przez 2 tygodnie w roku (2x po 1 tygodniu) + wszyscy w czasie Paschy, Pięćdziesiątnicy i Św. Namiotów. Pełnić służbę to było przeżycie; oczekiwano na to; był to zaszczyt.
– miał za żonę jedną z córek Aarona. Z punktu widzenia prawa wystarczała czystej krwi Izraelitka. Córka Aarona –córka innego kapłana; z rodziny lewickiej. Świadczy o tradycji, szacunku do służby.
w.6:
– oboje sprawiedliwi wobec Boga – w ST sensie: bardzo pobożni. Por. Noe (Rdz 6:9), Abraham (17:1), Job (Job 1:1). To coś więcej niż tylko formalizm; to prawdziwe oddanie Bogu; żywa więź z Bogiem.
– Postępując nienagannie według… – por. Flp 3:6. Z punktu widzenia ST prawa – bez nagany.
w.7:
– nie mieli potomstwa. To mogło rodzić pytania – dla Izraelitów był to podstawowy znak błogosławieństwa Bożego. (Rdz 12:2; 17:7). Również problem ekonomiczny – na starość pozbawieni wsparcia; powód do plotek, gdyż czasem bezpłodność była Boża karą.
– Podobieństwo do sytuacji Abrahama i Sary. Też sprawiedliwi; też nie z własnej winy.
– Podeszły wiek: prawdopodobnie około 60 lat.
– Być może pogodzeni już z tym faktem; już czuli bliską samotność i starość. W tym wszystkim jednak nie grzeszyli, ale ufali Bogu.
Wydarzenie w świątyni: 8-22
w.8- 9:
– było ich za dużo (ok. 20 000) – stąd losowali wewnątrz swojej zmiany kapłańskiej kto ma wejść. Było ich około 800 w jednej zmianie, obsługującej 2 tygodnie w roku. Całkiem możliwe, że był to 1 taki moment w życiu Zachariasza, gdy wchodził do samego miejsca Świętego – obszaru zarezerwowanego dla kapłanów, tuż przed Najświętszym. W centrum stał ołtarz kadzidlany.
– Ofiara z kadzidła – Wj 30:7-8 – 2x dziennie cały czas.
w.10:
– Godziny porannej i wieczornej ofiary były też „nabożeństwami” – głównymi godzinami publicznej modlitwy w Świątyni – na dziedzińcu Mężczyzn i Kobiet.
w.11:
– Zach 3:1 – „po jego prawicy” – po prawej stornie ołtarza; tam skąd kiedyś szatan oskarżał. Być może to znak, że proroctwa się spełni; ze nadejdzie czas usprawiedliwienia z łaski, otrzymania nowych szat.
– Ukazał się anioł – to NIE BYŁO CZYMŚ ZWYCZAJNYM. Przeciwnie; to rozpoczyna po około 400 latach nawiedzenie Boże Izraela (Mt 23:35: to pierwszy i ostatni z proroków; zwiastunów Bożych z okresu ST, zabitych przez ludzi).
w.12 :
– nie dziwne.
w. 13-17:
– zapowiedź. Podobna do zapowiedzi z Rdz 18:10-11.
– wysłuchana została modlitwa twoja. Jak myślimy, ile lat Zachariasz z żoną się o to modlili? Najwyraźniej nie utracili nadziei – ale nie byli gotowi na coś takiego z drugiej strony.
– Nadasz mu imię: to Boża inicjatywa w określeniu tego, kim ta osoba będzie . Imię = cechy. Skoro Bóg nadaje imię, to On nadaje cechy; wskazuje wyjątkowe znaczenie, przygotowanie dla jego życia.
– Jan – łaska/ miłosierdzie Pańskie.
– Będziesz miał radość i wesele: Przp 10:1. To wspaniała obietnica że syn będzie mądry i pobożny.
– Wielki przed Panem; wino i napój mocny (wódka – sycera)… . Będzie nazyrejczykiem – IV M 6:3. czyli: osobą szczególnie oddającą się służbie Pańskiej (z jakiegoś powodu).
– Będzie napełniony Duchem już w łonie matki: czyli: Bóg przygotuje go do służby od samego początku; nie czekając na jakiś inny moment.
– Wielu synów nawróci: to dokładnie będzie się dziać (chrzest Jana); ale to też pokazuje, że Żyd się musi nawrócić – coś zaczyna się ważnego dziać. Następuje jakaś zmiana.
– Pójdzie przed nim – czyli kim? Bogiem, do którego będzie nawracał. Wniosek: Chrystus jest Bogiem.
– W duchu i mocy Eliaszowej – Mal 3:23-24. Przyjście Eliasza było więc zwiastunem nadchodzącego dnia sądu. Czy Jan Chrzciciel był Eliaszem? Był w mocy = czyli niekoniecznie – ale wtedy to proroctwo spełni się przy powrocie Chrystusa.
w. 18-20: dialog:
– po czym to poznam? – czego dowodzi to pytanie? Abraham (Rdz 15:8 i 17:17), Gedeon (Sdz 6:17, 36-40; 7:10-11) otrzymali znak. Dlaczego więc nie Zachariasz? (i) objawienie, które otrzymał, jest znacznie ważniejsze od poprzednich – bo dzieło Boże jest większe. (ii) znakiem dla niego powinno być narodzenie się Izaaka, Samuela – powinien wyciągnąć z tego lekcję.
– Często, kiedy dzieje się coś cudownego, brak nam wiary, by w to uwierzyć, choć mamy wiarę, aby się o to modlić.
– Jam jest Gabriel. – pokora i uniżenie; ten sam anioł, który zwiastował Danielowi 500 lat wcześniej, o czym niejednokrotnie czytał, jego nawiedził! To tez kontrastuje jego i Daniela, który uwierzył pomimo okoliczności – wygnanie i brak świątyni.
– Stoi przed Bogiem – prosto od Boga. Bezpośredni kurier sprzed oblicza samego Boga – znów – pokora.
– Do CIEBIE przemówić; zwiastowiać CI te dobra nowinę. Bóg sam zadecydował o tym, aby sam Gabriel przyniósł tę wieść Zachariaszowi.
– Oto zaniemówisz… – język, który nie był skłonny przemówić uwielbieniem zamilkł. Być może też był głuchy – w. 62 – „skinęli” – może oznaczać dawali znaki – zostały mu tylko oczy. Zachariasz miał przynajmniej 9 miesięcy na rozmyślania nad tym, co uczynił Bóg – i egzamin zdał – 1:64.
w. 21-23: reakcja ludu:
– ofiara kadzidlana długo nie trwała; była składana codziennie; więc wiedzieli, kiedy kapłana oczekiwać. Stąd to 10/20 (?) min. więcej mogło ich zdziwić. Mogli również uważać, że został przez Boga ukarany śmiercią – ze względu na niespełnienie jakichś warunków składania ofiar.
– Nie mógł mówić – oczekiwali błogosławieństwa
– Poznali, że miał widzenie – jak? 😉
– gdy minęły dni służby – musiał doczekać do końca tygodnia
w.24 – 25:
– dlaczego się ukrywała? Aby mieć pewność, że to ciąża
– jej reakcja inna niż reakcja Zachariasza – uwielbienie.
II.Maria – zapowiedź narodzenia Jezusa, Syna Najwyższego: 1:26-38
w. 26:
– w szóstym miesiącu – ciąży Elżbiety
– Nazaret – dziura. Do 2000 mieszkańców. Ale z wyjątkowym proroctwem.
w.27-28:
– panny poślubionej – por. Mt 1:18 – związek zawarty, ale nie skonsumowany jeszcze. Również, pokazuje jej wiek – prawdopodobnie nie więcej niż 14 lat.
– Bóg posłał Gabriela do panny – kontrast znów. Ale znów: to jakieś wspaniałe cuda się dzieją!
– Z domu dawidowego – ważne: proroctwa się spełnią (w.32)
– Bądźże pozdrowiona – bardzo dziwne – traktuje ją niewspółmiernie wysoko do jej statusu społecznego; Anioł w jakiś sposób wskazuje na jej szczególność w planie Bożym.
Łaską obdarzona – bycia matką Zbawiciela
– Pan z tobą – Pan jest z Tobą = to stwierdzenie faktu, o którym On wie i który jej ogłasza
– Błogosławiona jesteś pomiędzy niewiastami – znów: to zaszczyt, na który pewnie oczekiwały wszystkie pobożne żydowskie dziewczęta. Być może marzyły o tym przed zaśnięciem. Właśnie w jej życiu ma się spełnić!
w.29:
– ona jeszcze nie wiedziała o co chodzi: przychodzi anioł i jej słodzi. Dlaczego?
w. 30- 33: wyjaśnienie anioła:
– por. Iz 7:14
– nadasz mu imię Jezus: znów Boża inicjatywa. Jezus – Jozue – ten, który wprowadził Izraela do Ziemi Obiecanej. Jezus – Pan zbawia.
– Będzie wielki – jak Jan 1:15
– Będzie nazwany Synem Najwyższego – znacznie więcej. Nazwany – rozpoznany i wyznany. Nie chodzi o to, że stanie się, ale że zostanie rozpoznany; przyjęty jako właśnie Syn Boży (por. wyznanie Piotra).
– Da Mu Bóg tron jego Ojca Dawida – czyli co? Chrystus jest królem; realizacją wszystkich obietnic Doskonałego Władcy. Królestwu jego nie będzie końca – będzie królował przez wieczność.
w. 34:
– BARDZO praktyczne pytanie: nie znam = nie wiem, kto ma być ojcem? Wręcz: mówisz tak, jakby coś się już wydarzyło – a ja wciąz jestem nieposłubioną dziewicą!
w. 35:
– Duch zstąpi; zacieni. Analogia do Rdz 1:1 – Duch unosił się nad ziemią i sprawił, że zaczęła obfitować w życie. Ale i do aktu seksualnego – to Duch jakoś to uczyni.
– Ciekawe, ile kobiet by przyjęło takie wytłumaczenie? I jak by przyjęło?
w. 36:
– wskazanie na działanie Boże dziwne – aby wskazać jej, że Bóg czyni coś dziwnego, wyjątkowego; by potrafiła w tym się odnaleźć, co się dzieje.
w. 37:
– czego ta zasada miała ją uczyć? A nas?
w. 38:
– to pełna wiary odpowiedź:
– służebnica Pańska: poddaje się Bożej woli, choć jej nie rozumie
– niech mi się stanie według słowa twego – kontrast z Zachariaszem. Ufa Bożemu słowu.
Podsumowując:
po co te fragmenty?
– Aby pokazać od samego początku to niezwykłe działanie Boże związane z przyjściem Jezusa
– aby pokazać ciągłość wydarzeń opisanych w NT (Ewangelii Łukasza) z ST.Nowy Testament NIE JEST inna historią, nową religią. To po propstu spełnienie Starego: konieczny dalszy ciąg.
– aby pokazać 2 postawy, nawet wśród pobożnych ludzi. To ważne i wtedy i dziś.
– Czego możemy się uczyć z tych dwóch postaw?
mateuszw
świat po protestancku 