Bóg zbawił

Autor: Mateusz Wichary

„Wykonało się!”
J 19:30

Co wynika z faktu, że Bóg jest Zbawicielem?

Pierwszy oczywisty wniosek brzmi: On tego dokonał. Skoro nim jest, a jest Bogiem, to Mu się udało.

Ten być może prosty wniosek ma dość duże znaczenie dla bardziej skomplikowanych dziedzin. Jeśli bowiem Bóg dokonał zbawienia człowieka, doskonale zapewnił wszystkie środki, które dla tego zbawienia są niezbędne. W pełni je ustanowił. Podstawowe znaczenie ma tutaj owa kompletność dzieła, jakie wykonał Bóg; jego skończoność. Jeśli bowiem nie dokończył go, bądź jest ono nie do końca pewne i zamknięte, to tak naprawdę Bóg nie zbawił człowieka. Możemy stwierdzić, że spróbował zbawić i prawie Mu wyszło. Albo: bardzo chce, i kto wie, może Mu się uda. Albo: dość gadania! Zrobił, co mógł. A teraz trzeba Mu pomóc i tyle! Bez względu na ton wyjaśnień, nie zbawił.

A więc dokonał, czy nie dokonał? Dokonał. Musiał dokonać. Jeśli nie dokonał, to jakby nie patrzeć, wszystkie te hasełka, które wymieniłem, choć na pierwszy rzut oka może wyglądają mało życiowo, ostatecznie są dla naszej wiary w Boga i samego Boga zabójcze. Bóg, który nie zbawił, a zbawić chciał, nie jest Bogiem. I nie jest Zbawicielem. A więc Boga nie ma. I zbawienia też nie ma. Innymi słowy: wątpienie w fakt, iż Bóg dokonał zbawienia, skoro wiemy, że zbawić chciał, ma dla naszej wiary (nie dla Boga, bo On obiektywnie zbawienia dokonał, na szczęście!) śmiertelne skutki.

Co to znaczy, że dokonał? To znaczy, że wszystko, co jest potrzebne do zbawienia człowiekowi istnieje, ma moc i jest w stanie człowieka zbawić. Posłużę się tutaj podziałem, który znany jest przynajmniej od czasów Reformacji, mianowicie, że Chrystus, będąc naszym Zbawicielem, skupia w sobie trzy funkcje dla naszego zbawienia niezbędne: kapłana, proroka i króla. Stąd, aby nasze zbawienie było dokonane, musi On być doskonałym kapłanem, prorokiem i królem.

Jest doskonałym kapłanem. Jego ofiara jest kompletna. Nie potrzebuje żadnych dopełnień. Została złożona raz i na zawsze, aby wykupić wszystkich tych, którzy wykupieni być mają. Chrystus okazał się doskonałym kapłanem. Nie potrzebujemy nic więcej, prócz Niego i Jego ofiary. Nie potrzeba naszych przebłagań, naszej krwi, naszego potu. To ratunek spoza nas. Od doskonałego kapłana. Naznaczony Jego doskonałością, nie naszą miernotą i skażeniem.

Jest doskonałym prorokiem. To oznacza, że Jego przesłanie o dokonanym na krzyżu dziele jest doskonałe, a więc kompletne. Nie potrzebuje żadnych poprawek; Bóg o niczym nie zapomniał. Objawił mi wszystko, co jest potrzebne dla mojego zbawienia, oraz przygotowania do życia, które Jemu się podoba (2Tm 3:15-17). Ewangelia jest kompletna; Słowo, które jest mi potrzebne dla podobania się Bogu jest kompletne. To oznacza, że Objawienie, a więc Biblia – jest skończona. To ważne stwierdzenie, szczególnie kiedy wokół nas szaleje hermeneutyczna burza. Ważne dla mnie. Po prostu tak jest, i nie może być inaczej. Bo jeśli byłoby inaczej, nikt nie mógł by być zbawiony; potrzeba by było czegoś, czego nie mielibyśmy, jakiegoś dodatkowego pouczenia. Chrystus nie byłby doskonałym prorokiem, a Bóg Zbawicielem.

Jest doskonałym królem. Jego władza jest kompletna. Wszystko jemu jest poddane. Oczywiście, dowiadujemy się o tym z Pisma, nie zawsze z doświadczenia, bowiem w Bożym planie jeszcze nie jest czas na to, by ów fakt okazał się oczom wszystkich, ale czekamy i jesteśmy pewni, że tak się stanie: każde kolano się zegnie i wszyscy wyznają kim On jest, bo nie będą mieli innego wyjścia. Ale jesteśmy po stronie Zwycięzcy. Więcej: już teraz ów Zwycięzca przez nas realizuje swa wolę, okazując w nas i przez nas swą nieograniczoną moc i zwycięstwo nad światem ciemności i grzechu. Co do nas – nie potrzebujemy od nikogo innego zależeć w naszym życiu, jak tylko od Niego. Składając swoje życie w Jego ręce składamy je w ręce tego, który ostatecznie włada, od którego nikt nas nie odłączy, bo nie ma do tego mocy.

Bóg mnie zbawił. Zbawił na krzyżu jako doskonały kapłan. Jako doskonały prorok powołał mnie do przyjęcia zbawienia przez słowa Ewangelii, które mi obwieścił i przez które doskonale mnie prowadzi. Jako doskonały król włada światem mając mnie, należącego do Jego Królestwa, pod opieką. Jest doskonałym Zbawicielem, któremu należy się wszelka chwała i cześć!