Martyn Lloyd-Jones
Definicja ogólna.
Co rozumiemy przez nawrócenie? To pierwsze działanie nowej natury, zawierające się w odejściu od starego sposobu życia i rozpoczęciu życia nowego. Jest to pierwszy ruch odrodzonej duszy, przemieszczenie się od czegoś do czegoś. Sam termin sugeruje, że nawrócenie oznacza odwrócenie się od jednej rzeczy do drugiej. Nie jest on używany bardzo często w Piśmie, ale prawda, którą to słowo ze sobą niesie i która reprezentuje pojawia się stale.
Możecie sprawdzić, że w Piśmie Świętym ów termin używany jest czasami również ogólnie dla opisania jakiegoś zwrotu. Dla przykładu, używany jest czasami w odniesieniu do wierzącego. Pewnego razu nasz Pan napomniał Piotra i rzekł, „A ty, gdy się kiedyś nawrócisz, utwierdzaj braci swoich” (Łuk. 22, 32). Rozumiał On przez to rzecz następującą: Kiedy przyjdziesz znowu, kiedy zawrócisz. Słowo to nie odnosi się do pierwotnego wejścia Piotra na ścieżkę chrześcijańskiego życia, bo on już wszedł; ale zamierzał się cofnąć, chciał odejść, a potem powrócić. To również opisane zostało jako nawrócenie, ale kiedy rozważamy doktryny biblijne dobrze jest ograniczyć słowo „nawrócenie” do znaczenia zwykle mu przypisywanego, zwłaszcza w rozważaniach teologicznych, czyli: jest to pierwszy krok w świadomej historii duszy, w jej stosunku do Boga, jest to pierwsze doświadczenie, pierwsze uwidocznienie się nowego życia przyjętego dzięki odrodzeniu.
Ewangelia, która panuje w dzisiejszej Ameryce rzadko zasługuje na miano Ewangelii. Jest to tania, rozcieńczona wersja, która jest użyteczna do zapełniania list członkowskich kościołów, ale nie przyczynia się w znacznym stopniu do budowania Królestwa Bożego. To, co mówi o człowieku jest tak ostrożne, że nikogo nie urazi. To zaś, co mówi o Bogu, jest tak ograniczone, że nikogo nie zaniepokoi. To, czego wymaga, jest tak łagodne, że nie poruszy sumienia, nie sprawi odwrócenia się od grzechu, ani nie zawiera wezwania do uczniostwa, które ma wysoką cenę. 
świat po protestancku 
Musisz być zalogowany, aby dodać komentarz.